Ana içeriğe atla

Kayıtlar

Şubat, 2012 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

Yalnızlık: İşte benim dinim bu

Babamın bağırmasıyla uyandım sabah. Çiftlikte ki horozum olsaydı babam hiç düşünmez, keser ve yerdim. İlk dersin saati çoktan geçmişti. Koşmak için çok geçti. Gömleğimi özenle seçtim. Onun altına beyaz bir t-shirt. Gri kotumu da giydikten sonra saçlarımı topladım. O kadar özenle tokayı geçirdim ki saçlarıma, bir teli kopsa bütün büyüsünü bozacaktım sanki günün. Bolca parfüm sıktım ve dışarı çıktım. Sarnıç durağından İzban'a binip o kadar yol almak artık yormamaya başlamıştı beni. Liseye ilk başladığımda çok farklıydım. Saçlarımı çok kısa kestirir gömleğimi içime sokardım. Okulun hırkasının yakaları hep omuzlarımdan düşerdi. Salaşlığın bir tanımı yoksa, o günlerde bendim. Okulumuz düz lisenin binasının 1.5 katına kurulmuş bir anadolu lisesiydi. Zerre sevmezdim. İlk günlerde ben ve sivilcelerim birinden hoşlanmaya başladı. Düz lisenin en popüler kızlarından biri. Benim neyimeydi ona bakmak. Bana bakıp gülmeye başladıklarında o tarafa bakmamam gerektiğine kanaat getirmem çok sürm

Kaybetmek

Kaybetmek... Kendiliğinden oluşan kaderimin kaçınılmaz sonu. Çok isteyipte elde edemediklerimin gittikten sonra bıraktıkları tek kelime. Bir insandan kalmasını istemeyi beceremedim hiçbir zaman. Onca yaşanmışlıkta olsa, tutkuyla bağlanmakta olsa yapamadım. Gittim. Başka bedenlerde aradım yüzlerini, gülümsemelerini, davranışlarını. Sonra da unuttum. Onları hatırlatacak bir ipucu bulunca da pişman oldum. Hemde tüm yaşadıklarımdan. Gözlerimi kapattığımda karanlığı değil, yaşadıklarımın resmini gördüm. Yine karanlıktı. Ama bulanıktı. Belki içimden çıkarlar diye kusmak istedim her şeyi, onuda beceremedim. Zihnimden hayali kanlar akıyor. Basit diyorum tüm insanı duygular için. Kalbimse buz gibi şu sıralar. Geçenlerde kaybettiğim bir insana dair hiçbir şey hissetmiyorum. Giydiğim terliğin altında yazan isminden başka bir şey kalmadı. Bir gülümsemesi vardı. Birde kokusu. Birde karşısında konuşamadıklarım. Birde... Neyse. Zamanla onlarıda unuturum, yeni birini bulunca mesela. Evet, yine bü