Ana içeriğe atla

Kayıtlar

2011 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

Gerçek Mutluluk

Ben aşk dediğimiz duygunun tanımlanamayacağı taraftarıyım. Belirsiz olmayan ama tanımsız olan bir şey bu. Şimdilerde sikimden taşağıma kadar her şeye benzetildiği de göz önünde tutulduğunda yapılabilecek bütün tanımlar onu daha değersiz kılar. Lakin inkar edilemeyecek bir gerçek var ki devir hormon devri. Sıradanlar için. Kimlerin hormonları daha ağır basıyorsa onlar birlikte oluyorlar. Neresinden bakarsan bak çıkar ilişkisi işte. Erkek, soyunun devamı ve mükemmel insanı yaratmak için tenin büyüsüne kapılıyor (doğal gereksinimi de dahil edilebilir), kadınsa kadın olduğunu anlamak için birliktelik yaşıyor. Üstelik kadın için hormon devrinde parayla yaşıyorsan fiziksel görünümden çok çıkarın önemlidir. Doğada istemediğin kadar örneğine rastlayabilirsin. (bkz. 200 kilo+milyoner erkek ♥(!) 90-60-90 lolita) Fikirsel olarak birbirine benzemeyen çiftlerin çoğu bugün birlikteler işte. Söylediğin gibi birbirlerini fiziksel olarak tamamlıyorlar. Mutluyum demeleri tamamen yalan. Hormon devrind

Re-mim: On the road

4 yıl önce ilk blogumu yazmaya başladığımdan bu yana mim işini hiç sevemedim. Ama açılış mim'i olması açısından kayıtsız kalamıyorum bu teklife. Özellikle'de mimyelen blogun isminin On The Road olması yüzünden kendimi durduramıyorum. Jack Kerouac'a saygılar! "Karşımızdakini mutlu etmek için yapabileceğimiz 10 şey" 1- Sarıldıktan sonra kulağına bir şeyler fısıldamak: Sarılan kişinin kulağınıza fısıldadığı o kelimelerin etkisi atom bombasında yoktur. Önce kulağınızı sonra beyninizi dağıtır, nefesinizi yavaşlatır. Sonra öyle bir mutlu eder ki sizi...(anlatamadı) 2- Gözlerin içine bakmak: Hiç biri gözlerinizin içine bakıp deniz gibiler dedi mi? İşte ben o an onun içinde boğularak ölmüştüm. Gözlerin karşı karşıya geldiği ilk an; asıl mutluluk! 3- Gülümsemek: İçten gülümsemektir önemli olan. Yavaşça gevşer yüz kasları. Ağır ağır genişler dudaklar. Alt dudak biraz içeri çekildiğinde, karşınızda ki mutluluktan ölmektedir. 4- Onun için bir şey yapmak: Ne olduğu

Aşkı tanımlıyorum

Aşk dediğimiz duygu; güdülenmeden başka bişey değidir. Bugüne kadar çoğumuz zevklerimizin ön planda olduğunu düşündü. İnsan hayvani duygularını gizlediğini sanan bir hayvandır halbuki. Kelebek gibiyiz, çok kısa içinde öleceğimizi bildiğimizden için hemen üremek isteriz. Yeni bireyler ürettiğimiz kişinin de bize göre kusursuz olmasını dileriz- dileriz diyorum çünkü azıyla yetiniriz hep-. Bu yüzdendir ki eşimiz olacak kişiyi özenle seçer ve inceleriz. Bu özenmenin sebebi: Dünyaya gelecek çocuğun kusursuz insan ırkına uygun olmasıdır. İşte doğa burda devreye girer; diğer hayvanlar gibi insanında soyunun devam etmesi ve en iyi çocuğun ortaya çıkması için insanı tetikler.  Yolda görüp sevişmek istediğiniz kızın seksi olması önemli değildir aslında. Önemli olan, size uygunluğudur. Sizde ki eksikliği kapamasıdır. Kilonuz fazla ise; zayıf, beyaz tenliyseniz; esmer, çok kıllıysanız; daha az kıllı bir kız bulmanız gerekir -son zamanlarda böyle Türk kızı bulmakta zorlaştı-. Böylelikle doğacak ço

Yaşamak Lazım

Aşkını biliyorum. Yaşadıklarını da. Yazının sonunu okuduğumda sordum kendime  'aşk yok mu?' diye. Var olduğuna inanıyordum ama var olması tanım yapmama yetmedi. Var olan ama tanımsız olan tek olguydu belkide. Evrendeki tüm kutsallıkların yerini alacak kadar da değerliydi. Sana anlatacak bir şey düşünürken üstadın bir sözü geldi aklıma. Sonrasında senin yaptığın yorum. Aynen şöyleydi: -"Eğer gözlerimi kapatabilseydim kadınları öperken, sormazdım sorularımı." Kapatmayı çok denedim ama hep açıldı gözlerim birini öperken. Merak ettim yüzünün şeklini, kaslarının hareketlerini. Eğer yüzündeki memnuniyetin resmini yapabilseydim karşımdakinin; dünyanın en pahalı tablosu olurdu haliyle. Dünyada ki en büyük geyiği -seven adam gözlerini kapar- yenebildiğim için ne mutluyum şu an. -SleepandBeer Cevap vermemişim. Bir şeyler anlatmak için bundan daha güzel fırsat olamaz. Yaşamak lazım. Herkesten ve her şeyden arınıp herkesi ve her şeyi. Bu yüzden gözü açık olmalı insanın. H

Bende anlatırım aşk acımı

Yaz ayları, hava gayet sıcak. Dışarıdan görünmemek için de çadırın penceresi kapalı. Derin derin nefes alıyorum. Yarı çıplağım. Her defasında ortamda ki toprağın ve onun parfümünün kokusunu koklamak için daha derin nefes alıyorum. Her nefes alışım onun yanında; yeni bir gün, yeni bir sevinç. Tek kişilik bir yataktayız. Altımızda köpek patileriyle kirlenmiş bir çarşaf var. Ters yüz yaparak kirliliğini örtmeye çalışmışım. Yatağın yanında kıyafetlerim sıralı. Herşey bir birine karışmış durumda. Yatağın hemen yanında yazın başında bana verdiği iskambil kartları serili. 6 ve 2 numaraları eksik. Kartların kırmızılığı bana göz kırpan papaza karışıyor. O ise; göğsümde yarı çıplak uyuyor. "Hem göğsümde hem göğüs kafesimin içinde". Her kalp atışı beni gerçeklikten biraz daha uzaklaştırırken, o andan kopmak istemiyorum. Sadece o anı yaşamak ve saati bulan orospu çocuğuna küfretmek istemiyorum. Eğer aşk diye bir şey varsa dünyada işte budur diyorum. Bunları ona ve bütün dünyaya sadece ne

Muhteşem Gün Batımı

Gün batımı. Bana eski sevgilimi anımsattı. Günlerden Pazartesiydi. Birlikte geçirdiğimiz 1-2 saat içinde Konakta gün batımını izlemiştik kayalıklara oturarak. Solumda oturuyordu. Hem göğüs kafesimin içinde hem de yanımda. Tabi o zamanlar! Geçirdiğimiz son 1 saatte konuşacak pek bir şey bulamadım ben. Sustuk ikimizde. Denizin dibinde, karşımızda eşsiz bir manzara vardı. O yanımda olduğu için özel sanıyordum şimdiye kadar, şimdiyse sen söylediğin için özel oldu. İyi ki susmuşum(z) dedim. Gözlerim harika bir şölen izlemişti. Bunu şunun için anlattım. O gün cebimde 5 kuruş param yoktu. Yanımda bir kıza para harcatamadığım içinde yalvarmıştım bir yere gitmemek için. Uzun süre ısrar ettim deniz kıyısında oturalım diye. Gitseydim eğer duvarların arkasında o eşsiz manzaraya şahit olmayacaktım. Yıkmalı dünyayı! Günbatımını her yerden, doya doya izleyebilmek için. Ölmeden önceki son eşiği hissederek yazmak kolay bence. Bunu ölmekte olan birini izleyerek anlatabilirsin mesela. Zira ben izled

Gün batımına tecavüz

Önümde mükemmel gün batımlarından biri var, fabrika dumanlarının arkasından görebildiğim. Eski ve bakımsız binaların ardından batan güneş ne büyük acılar çekiyordur! İnsanlığın modernleşme tanımını yeniden yapması gerek anlaşılan. Ya da yıkıp tekrar yapmalı dünyayı. Ters çevirip düz inşa etmeli belki de evleri. O zaman sadece müteahhitlerin evleri yıkılırdı. Devletleri ve yasalarını kutsallaştırmanın ne anlamı var? Yakalım, yıkalım hepsini. Enfal 46: "Allah'a ve Resûl'üne itaat edin ve birbirinizle çekişmeyin. Sonra gevşersiniz ve gücünüz, devletiniz elden gider. Sabırlı olun. Çünkü Allah sabredenlerle beraberdir." Kuran'da bile sadece bir kere devlet adı geçerken bir devleti Kuran'a göre yönetmenin mantığı nedir? Tanrı çok isteseydi devleti. Devletli yaratırdı pek tabi ki Adem'i. Delirmek üzereyim, sistemler üzerinde düşünmekten. Çoktan vazgeçmiştim halbuki. Ölmeden ölümü yazmak mı daha kolaydır öldükten sonra yazmak mi? Ölmeden ölümü, ölmüş biri gib

(A)normal Sorunsalı

Dikkatleri üstlerine çekmeye çalışmakta çocuktan beterler. Tüm diyeceğim budur. Her ne kadar insanlık tüm ideallere ve ideolojilere karşı ihanet içinde olsa bile hep arkandayım. Kitabın benimle birlikte sonsuzluğa karışır. Normal olan biziz..Belkide değilizdir, bilmiyorum. Ama bu toplum için anormaliz. İnsanlar farklılıktan korkarlar, o yüzdendir birbirlerine benzemeleri. En soylusundan, en fakirine kadar batmışlardır cehalete. Ama mutludurlar kendi içlerinde. Sorgusuz, sualsiz, geceleri kafalarını koyduklarında direk uyudukları bir hayatları vardır. Bizse onlar arasından sıyrılıp birbirimizi bulmuş olanlar, dünyaya kazık atma peşindeyizdir. Hep düşünmüşümdür, keşke çocuk kalsaydım. Şimdilerde hatırlanmaya değer güzel bir rüya olsada mutluydum lan. Başta inancım vardı. Başım sıkıştığında kendimi rahatlatabileceğim bir yaratıcım. Şimdi? Yok. Çok uzak bana. Kalbimin kapıları çoktan kapattım giremesin diye. Belki hala nöbet tutuyordur bilmiyorum. Eğer ki yeniden bir hayat verebilseyd

Liberal Anarşizm

Anarşistler kaos arzular ama kaos geldiğinde kendilerini korumak için çelik kapıları vardır. Dünyadaki sistemler hepsinin hatalar var. Bunu yorganımın altından yazı yazarken bile anlayabiliyorken 1890da toplanan beyinleriniz neredeydi. Yeni bir sistem fikri gerekli Dünyaya. Belki hiç düşünülmemiş. Belki düşünülenin rutujlusu. Frank Harris'in Bombası aslında bunu denedi. Liberal Anarşizm! Ne kadar saçma görünse de ismi ortaya atılmış en düzgün sistemlerde biriydi ama sistemleştirilemedi. Belki bir gün Liberal Anarşizm diye bir kitabımı satın alırsın. Şu an S gözümde demir kapılar kuşanmış anarşistten farksız. Asıl anarşistler yüzünü göremediklerimizdir. Christopher McCandless ile konuşuyor olsak sıkılıp yanımızdan gidebilirdi, minibüsüne doğru. Zaten sıkıldığı için gitmemiş miydi en başta minibüsüne doğru? Bu adam dışında sıkıldım diyerek birinin yanından giden ya çocuktur ya da depresyondadır ama daha çok çocuktur. Anormal olan kim? Biz miyiz yoksa çevremizde ki insanlar mı? Te

Canım Sıkılıyor

Günlerdir bir şeyler yazıyorum. Yine de düşüncelerime yetişemiyorum. Canım sıkılıyor. 3 gündür kullandığım kalemim ve ben. Birlikte yapayalnızız. Dün Eternal Sunshine diye bir film izledim. Jim Carrey ve Kate Winslet başrolde. İki aşığın birbirlerini hafızalarından sildirmelerini anlatıyordu. Yine de kopamadılar. Birbirlerini akıllarından silmeleri, kalplerinden silmelerine yetmedi. Bir ara bende keşke kitap okumaya başlamadığım yıllara gitsem diye düşündüm. Hayatı yanlış anladığım o güzel yıllara. Sonra vazgeçtim. Filmin son sahnesi gözümü yaşartmıştı. Jim: Bekle, bekleee Kate: Ne var, noldu? Jim: Bilmiyorum, sadece bekle... Bunun nesinden etkilendim bilmiyorum. Birkaç dakikalığına düşüncelerimden uzaklaştım diye heralde. Ne zamandır içimde Sen diye hayali bir karakter var. Bunu kafamda mükemmel şekilde yaratıp kağıda dökmek istemiştim. Olmadı. Yapamadım. Hayalimdeki Sen beni anlatır diye korktum. Herkes kendinden pay çıkaracaktı yazılarımda. Bende, 'senden bahsetmiyorum,

Hissizleşiyorum

Hissisleşiyorum galiba. Eskiden sert müzikler dinleri beni anlattıklarını düşünürdüm. Artık bir şeyler anlatan müzikler dinlemeyi istiyorum. Kafamı ritimle sallamaktan saçlarımın yüzüme vurmasından orgazm zevki alırdım. Şimdi sakin müzikler dinleyip acı çekmeye çalışıyorum. Acı çekme duygusu insan oğlunun en büyük bağımlılığı. Dün bir arkadaşa ders çalıştırayım diye evine gittim. Alsancağın ortasında 1.000 lira kirası var. Hayallerimde ki evin nerdeyse aynısı. Oturma odasının kapısından girdiğimde ilk gördüğüm şey; duvarı kaplayan bir pencere. Beyaz koltuklar ve parke denince akla gelen ik tasarım parkeler döşeli. Orta da yine beyaz bir sehpa duruyor üstünde hiç bir şey yok. Kapının iki yanında raflar var. Aklına gelebilecek bütün yazarların kitapları ve arkadaşımın ablasının operada sahne aldığı sırada çekilmiş resmi. Karşımda birde piyano duruyor tabii. Basit Tarih konularından başladık. Aslında basit dediğimiz konular için milyonlarca kişi öldü: Nazizim, Faşism, Kapitalizmi Komüni